Եկեք ընդունենք մի պարզ իրողություն. Հայաստանում կա սեգմենտ, որը եթե անգամ Նիկոլն իրենց տունը հանձնի Ադրբեջանին, ապա իրենք միևնույն է Նիկոլին պաշտելու են։ Պատճառները շատ պարզ են։ Իրենք Նիկոլին համարում են իրենցը։

Պետական քաղաքականութեան բնագաւառում այս նոյն պայքարի դրսեւորումները հակիրճ վերլուծելով, Մեհեանը գրում է․ «Արտաշէս, Տիգրան եւ, աւելի ետք, որոշ չափով Տրդատ զօրեղ անհատականութիւններ են։ Եւ այդ անհատականութիւններու զօրութիւնն է, որ յաջողած է ստեղծել, տարածութեան ամբողջութեան հետ, զայն հաւաքական ճիգերով ոչ միայն ապահով պահելու, այլեւ աստիճանաբար ընդլայնելու կարելիութեան հաւաքական տենչը․․․

Լոմոնոսովի անվան Մոսկվայի պետական համալսարանի Ասիայի և Աֆրիկայի երկրների ինստիտուտի Կենտրոնական Ասիայի և Կովկասի երկրների ամբիոնում «Հայոց լեզու» ուղղություն և հայագիտության բաժին է բացվել:

Տե՛ր, շնորհակալ ենք Քեզ, որ պահպանեցիր մեզ:

Արեւելից մինչեւ ի մուտս արեւու ընդ ամենայն տեղիս քրիստոնէութեան, ուր եւ կարդան զանուն Տեառն սրբութեամբ, Տէր աղօթիւք նոցա եւ բարեխօսութեամբն մեզ ողորմեսցի:

Հեյդարը խնդրեց Պրիմակովին: Պրիմակովը կարգադրեց Գրաչովին կազմակերպել: Գրաչովը շահագրգիռ կողմից ճշտեց իր հասանելիքը ու ստացավ:

Պարզվում է, որ Հայաստանում Ֆրանսիայի դեսպանության (Ambassade de France en Arménie) ուղիղ հովանու ներքո գործող «Վեոլիա Ջուր» չգիտեմինչի գործունեությունը կախված է ... համատիրությունների քմահաճույքից:

Միջազգային տարբեր դերակատարների` Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև «խաղաղության պայմանագրի» կնքման վերաբերյալ հնչեցվող լավատեսական ուղերձների ֆոնին, Թուրքիայից հիշեցնում են, որ դա ենթադրում է նաև «Զանգեզուրի միջանցքի» շուրջ համաձայնեցում:

Բայց այս Պուտինը տարօրինակ մարդ է` իր «ընկերոջ» ծնունդը պաշտոնապես շնորհավորել է ընդամենը 4 տարի առաջ, իսկ ռեկետյոր աննայի, առանց նստարանի հեծանիվ քշող (որի հետևանքով ցավեր է զգում), ամուսնու ծնունդն այս տարի շնորհավորել է:

Ուկրաինական իրադարձությունների հետահայաց վերլուծությունը ցույց է տալիս, որ Մայդանի արևմտյան շահառուները առաջնային նպատակ են ունեցել ամբողջական ազդեցություն սահմանել սևծովյան ողջ ավազանի վրա, ճնշել ու մեկուսացնել ռուսական սևծովյան նավատորմը։ Ռուսների կազմակերպած Ղրիմի օպերացիան, այս առումով, եղել է հարկադրված նախաձեռնություն, այլապես ոչնչանալու էր Ռուսաստանի ռազմավարական դերակատարությունը Սև ծովում։ Ու այստեղ երկրորդական է, թե պատմականորեն ում են պատկանել Ղրիմի թերակղզին ու Սևաստոպոլի նավահանգիստը։ Դրանք Ռուսաստանի ռազմավարական նշանակության առանցքային գոտիներն են։ Դեռ 1856 թ. Ղրիմի պատերազմն ավարտվեց այն բանից հետո, երբ Սևաստոպոլն ընկավ, ու Ռուսաստանը Սևաստոպոլի դիմաց հրաժարվեց պատերազմում նվաճած շատ ավելի ընդարձակ տարածքներից։